Ciąg równoprzestrzenny to graficzny zapis odczuć pieszego w przestrzeni Alej Jerozolimskich. Metoda została opracowana we współpracy z feministycznymi kolektywami z Barcelony, Berlina i Sztokholmu. Ten sposób badania ulic podaje w wątpliwość to, co do tej pory było oczywiste w przestrzeni: zarówno układy urbanistyczne, jak i architektoniczne oraz miejsce, jakie zajmują w nich kobiety. Poprzez analizę samopoczucia użytkowników różnych płci i potrzeb w zastanych przestrzeniach Architektoniczki próbują przewidzieć kierunek rozwoju architektury i wspólnych przestrzeni miast w przyszłości.  

 

 

Architektoniczki

Architektoniczki: Ewelina Jaskulska, Joanna Aleksandrowicz, Honorata Grzesikowska.
Architektoniczki to termin, którym określano przed drugą wojną światową kobiety czynnie działające w świecie architektury. Celem interdyscyplinarnego projektu badawczego Architektoniczki, prowadzonego w Fundacji Katarzyny Kozyry, jest pokazanie wpływu kobiet na tworzenie przestrzeni miast. Jego inicjatorki: Ewelina Jaskulska, Joanna Aleksandrowicz i Honorata Grzesikowska chcą definiować „przestrzeń równoprawną”, która odpowie na pytanie: „Jak wyglądałby świat stworzony przez kobiety?”. Zwracają uwagę na to, że męski wzór pojmowania świata, którego pokłosiem jest kapitalizm, ustawia człowieka w pozycji ofiary rzeczywistości, którą stworzył. Architektura i urbanistyka kobiet bierze pod uwagę natomiast inne aspekty niż tylko zysk. Ważniejsze staje się ekologią, odrodzenie potrzeb socjalnych czy ponowne oddanie miast ludziom. Poprzez analizę zmian w europejskich miastach i współpracę z feministycznymi kolektywami z Barcelony, Berlina i Sztokholmu,

Architektoniczki – przy udziale socjologów i socjolożek, filozofów i filozofek, artystek – opracowały metodologię badawczą, której efektem jest „ciąg równoprzestrzenny” poddający dyskusji do tej pory oczywiste rozwiązania przestrzenne. Opracowana metodologia swoim zasięgiem obejmuje zarówno układy urbanistyczne, jak i architektoniczne. Tym samym Architektoniczki określają kierunek rozwoju architektury i wspólnych przestrzeni miast w przyszłości.

Ewelina Jaskulska jest architektką z wieloletnim doświadczeniem zawodowym. Interesuje ją wpływ architektury na kształtowanie się lokalnych społeczności, a także sytuacja architektek w Polsce i problemy, przed którymi stoi współczesna architektura. Brała udział w realizacji inwestycji wieżowiec Rondo1 w Warszawie i wieżowiec Yset Tower w Rosji. Pracowała na stanowisku kierownika projektu na Polskę Stadionu w Gdańsku wybudowanego na Euro 2012. W 2019 roku The European Centre for Architecture and Urban Studies umieściło ją na liście „40 under 40” – jako przedstawicielkę kolejnego pokolenia najbardziej obiecujących i rozwijających się talentów projektowych, które wpłynie na kształt przestrzeni w przyszłości. Od 2019 jest współzałożycielką biura badawczo-projektowego MOLEKUŁY. Jej projekty były wystawiane w kraju i za granicą m.in. w Warszawie, Atenach, Londynie, Weimarze, Monachium, Paryżu i Chicago. Jest laureatką wielu międzynarodowych konkursów.

Joanna Aleksandrowicz jest architektką z wieloletnim doświadczeniem zawodowym zdobytym w renomowanych polskich i zagranicznych pracowniach projektowych. Bierze udział w publicznych dyskusjach, podczas wydarzeń takich jak Warsaw Home Expo, gdzie wystąpiła w panelu poświęconym architekturze społecznej i postpandemicznej. Jest laureatką międzynarodowych konkursów, jej projekty były wystawiane m.in. w Londynie i Nowym Jorku. Od 2019 jest współprowadzi MOLEKUŁY– biuro badawczo-projektowe.

Honorata Grzesikowska jest projektantką miejską, architektką i badaczką, dyrektorką w Guallart Architects. Studiowała architekturę i urbanistykę w Polsce oraz urbanistykę w Holandii. Swoje umiejętności rozwijała uczestnicząc w specjalistycznych kursach na Westminster University w Londynie. Pracuje nad międzynarodowymi projektami, jest laureatką konkursów w dziedzinie urbanistyki, architektury i projektowania krajobrazu. Zanim dołączyła do Guallart Architects, zdobywała doświadczenie zawodowe w biurach architektonicznych i urbanistycznych w Rotterdamie i Londynie. Prowadziła zajęcia jako ekspertka-recenzentka na kursach magisterskich projektowania urbanistycznego w Instytucie Architektury i Urbanistyki na Uniwersytecie w Liechtensteinie oraz w Instytucie Zaawansowanej Architektury Katalonii. Jest założycielką Urbanitarian – wirtualnej biblioteki projektów w skali urbanistycznej.