W powieści Wyspa z 1974 r. J.G. Ballard opowiada historię architekta z Londynu, który na skutek wypadku trafia do przestrzeni pomiędzy trasami szybkiego ruchu. Tytułowa wyspa jest ziemią niczyją, zapomnianym skrawkiem modernistycznego planowania dróg. Bohater powieści doświadcza na własnej posiniaczonej skórze tego, jak architektoniczny modernizm przekształca się w postmodernistyczną heterotopię. W malignie plącze się wśród roślin porastających wraki samochodów, ruin budynków, resztek dawnej infrastruktury i prowizorycznego śmietniska. Orski na kilka dni zamieszkał pod praską obwodnicą trasy A2. Fotografie połączył z obiektami i materiałami znalezionymi na swojej „wyspie”.

 

Witek Orski

Witek Orski jest artystą wizualnym i teoretykiem fotografii, absolwentem filozofii na Uniwersytecie Warszawskim. Tworzy zdjęcia, instalacje fotograficzne i prace wideo. Swoją praktykę̨ określa mianem fotografii postkonceptualnej. Bada relacje między obrazami, interesują̨ go społeczne funkcje fotografii i jej status w polu sztuki. Istotnym narzędziem jest dla Orskiego również̇ samo medium wystawy – cykle prac aranżuje w rodzaj wizualnych esejów, w których odbiór każdego obiektu jest starannie zaprojektowany. Wystawia w Polsce i za granicą. Uzyskał tytuł doktora sztuki na wydziale Intermediów Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu. Jest wykładowcą w Łódzkiej Szkole Filmowej. Mieszka i pracuje w Warszawie.