Ulica wspinająca się na niedokończony wiadukt przecina przestrzeń wystawy niczym fragment scenografii z katastroficznego filmu. Prace Krzysztofa Franaszka pokazują wszechobecność asfaltu w naszym życiu – według urbanistów ulice zajmują 60% powierzchni miast. Artysta dotyka głównego problemu współczesnej debaty o projektowaniu ulic: wydzielania przestrzeni dla różnych uczestników ruchu i konieczności negocjowania na nowo podziału miejsca między nich. Ulica się nie poszerzy, mówią teoretycy, możemy tylko inaczej się nią podzielić. Wiadukt został zainspirowany niedokończonymi budowami, wielkimi inwestycjami infrastrukturalnymi, wreszcie lokalizacją Pawilonu Muzeum nad Wisłą, który stoi na tunelu pełnym samochodów.  

 

Krzysztof Franaszek

Krzysztof Franaszek tworzy rzeźby, instalacje i rysunki. Jest absolwentem Wydziału Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (2006), doktorem habilitowanym sztuk pięknych (2021). Interesują go interakcje między człowiekiem i otaczającą go przestrzenią, a także adaptacja do sztucznie wytworzonego otoczenia miejskiego. Bada zderzenie kreatywnej energii z destrukcyjnymi siłami natury i czasu. Wystawia w Polsce i za granicą. Od 2006 r. jest pracownikiem macierzystej uczelni. Był stypendystą w pracowni Christiana Jankowskiego na Staatliche Akademie der Bildenden Künste w Stuttgarcie (2005) oraz Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2009, 2018, 2020). Ponadto realizował projekty artystyczne w przestrzeni miejskiej w Polsce, Holandii, Niemczech i na Litwie. Prace artysty znajdują się w kolekcjach prywatnych, w kolekcji PKO Banku Polskiego oraz w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku.